- تولید گاز استیلن با درصد خلوص بالا
- 02634721067
- 09122590507
- info@sapragas.com
ایمنی در جوشکاری و خطرات و روش های مقابله با آن
گاز استیلن آزمایشگاهی و تکنیک های استفاده از آن در دستگاه جذب اتمی
مارس 30, 2023
سیلندراستیلن و متعلقات آن
سپتامبر 28, 2023
در این مقاله خطرات جوشکاری و نکات ایمنی جهت پیشگیری از این خطرات همچنین تاریخچه جوشکاری و سوالات شما مورد بررسی قرار گرفته است.
جوشکاری اکسیژن-استیلن توسط مهندسان فرانسوی Edmond Fouche و Charles Picardin در سال 1903 ایجاد شد.
فوشه و پیکارد دریافتند که گرمای باورنکردنی حاصل از سوزاندن استیلن در ترکیب با اکسیژن گرمای کافی برای جوش دادن فلزات به یکدیگر فراهم می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه جوش فورجینگ می توانید مقاله بررسی و معرفی جوش سر به سر میلگرد با گاز استیلن و فشار را در سایت ساپراگاز مطالعه فرمایید.
مسلماً اولین تکنیک‌های جوشکاری هیچ شباهتی با تکنیک‌هایی که جوشکارهای امروزی از آن ها استفاده می‌کنند ندارند.
تمدن‌های اولیه، قطعات فلز را به رنگ قرمز گرم می‌کردند و از ابزارهای ساده برای اتصال دستی به آن ها استفاده می‌کردند، فرآیندی خسته‌کننده که ساعت‌ها طول می کشید تا کارگران جوش‌های ساده را تکمیل کنند.
با این حال، این تکنیک های ناکارآمد هنوز نتایج قوی برای کاربران خود ایجاد می کند. ستون آهنی دهلی، سازه ای به ارتفاع 24 فوت که از جوشکاری فورجی در قرن چهارم ساخته شد، پس از هزاران سال هنوز در برابر خوردگی مقاومت بالایی از خود نشان می دهد.
در اوایل دهه 1800 دو پسر عمو، نوآوری های جداگانه ای را کشف کردند که زمینه را برای انقلاب جوشکاری مدرن فراهم کرد.
سر همفری دیوی ( Sir Humphry Davy) اولین قوس الکتریکی پالس کوتاه را در سال 1800 با انتقال جریان الکتریکی از طریق دو میله کربنی و جدا کردن میله‌ها تولید کرد.
36 سال بعد، ادموند دیوی (Edmund Davy)، پسر عموی همفری، به طور تصادفی با ایجاد کلرید پتاسیم، استیلن را کشف کرد که با آب واکنش نشان داد و استیلن آزاد کرد.
این اکتشافات جداگانه، فناوری لازم را برای شروع جوشکاری مدرن فراهم کرد.
از زمان اختراع تا اواخر دهه 1920، جوشکاری با سوخت اکسی بر صنعت جوشکاری غالب بود. جوشکاری قوس الکتریکی در مراحل ابتدایی نسبی خود باقی ماند و هیچ روش جوشکاری دیگری توانایی ایجاد جوش قوی در تقریباً تمام فلزات را به جوشکار ارائه نکرد. جوشکاری با سوخت اکسیژن عصر جوشکاری مدرن را آغاز کرد و استانداردهای راندمان را که جوشکاران در آن زمان به آن عادت داشتند، از بین برد.
در جوش اکسی/استیلن اکسیژن خالص به جای هوا، برای افزایش دمای شعله استفاده می شود.
شعله استیلن/اکسیژن در حدود 3500 درجه سانتیگراد (6330 درجه فارنهایت) می سوزد.
جهت آشنایی با مراحل جوشکاری اکسی استیلن میتوانید مقاله صفر تا صد مراحل جوشکاری اکسی استیلن را در سایت ساپرا گاز مطالعه نمایید.
در جوشکاری اکسی استیلن از شعله ای با حرارت بالا و دمای بالا استفاده می شود که با سوزاندن گاز سوختی (معمولاً استیلن) مخلوط با اکسیژن خالص تولید می شود. مواد پایه با میله پرکننده با استفاده از شعله حاصل از ترکیب گاز سوخت اکسی از طریق نوک مشعل جوشکاری ذوب می شود (که معمولاً به آن جوشکاری مشعل اکسی استیلن می گویند). گاز سوخت و اکسیژن به نسبت های مناسب در داخل یک محفظه اختلاط در مشعل ترکیب می شوند.
گاز سوخت و گاز اکسیژن در سیلندرهای فولادی تحت فشار ذخیره می شوند. رگولاتورها در سیلندر فشار گاز را کاهش می دهند.گاز از طریق شیلنگ های انعطاف پذیر جریان می یابد و جوشکار جریان را از طریق مشعل کنترل می کند. سپس میله پرکننده با مواد پایه ذوب می شود. با این حال، ذوب دو قطعه فلز نیز بدون نیاز به میله پرکننده امکان پذیر است.
برای مشاهده تجهیزات جوشکاری اکسی استیلن می توانید مقاله صفر تا صد مراحل جوشکاری اکسی استیلن را مطالعه نمایید.
تاریخچه جوش اکسی استیلن (جوش فورجینگ)
جوشکاری اکسیژن-استیلن توسط مهندسان فرانسوی Edmond Fouche و Charles Picardin در سال 1903 ایجاد شد.
فوشه و پیکارد دریافتند که گرمای باورنکردنی حاصل از سوزاندن استیلن در ترکیب با اکسیژن گرمای کافی برای جوش دادن فلزات به یکدیگر فراهم می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه جوش فورجینگ می توانید مقاله بررسی و معرفی جوش سر به سر میلگرد با گاز استیلن و فشار را در سایت ساپراگاز مطالعه فرمایید.
مسلماً اولین تکنیک‌های جوشکاری هیچ شباهتی با تکنیک‌هایی که جوشکارهای امروزی از آن ها استفاده می‌کنند ندارند.
تمدن‌های اولیه، قطعات فلز را به رنگ قرمز گرم می‌کردند و از ابزارهای ساده برای اتصال دستی به آن ها استفاده می‌کردند، فرآیندی خسته‌کننده که ساعت‌ها طول می کشید تا کارگران جوش‌های ساده را تکمیل کنند.
با این حال، این تکنیک های ناکارآمد هنوز نتایج قوی برای کاربران خود ایجاد می کند. ستون آهنی دهلی، سازه ای به ارتفاع 24 فوت که از جوشکاری فورجی در قرن چهارم ساخته شد، پس از هزاران سال هنوز در برابر خوردگی مقاومت بالایی از خود نشان می دهد.
در اوایل دهه 1800 دو پسر عمو، نوآوری های جداگانه ای را کشف کردند که زمینه را برای انقلاب جوشکاری مدرن فراهم کرد.
سر همفری دیوی ( Sir Humphry Davy) اولین قوس الکتریکی پالس کوتاه را در سال 1800 با انتقال جریان الکتریکی از طریق دو میله کربنی و جدا کردن میله‌ها تولید کرد.
36 سال بعد، ادموند دیوی (Edmund Davy)، پسر عموی همفری، به طور تصادفی با ایجاد کلرید پتاسیم، استیلن را کشف کرد که با آب واکنش نشان داد و استیلن آزاد کرد.
این اکتشافات جداگانه، فناوری لازم را برای شروع جوشکاری مدرن فراهم کرد.
از زمان اختراع تا اواخر دهه 1920، جوشکاری با سوخت اکسی بر صنعت جوشکاری غالب بود. جوشکاری قوس الکتریکی در مراحل ابتدایی نسبی خود باقی ماند و هیچ روش جوشکاری دیگری توانایی ایجاد جوش قوی در تقریباً تمام فلزات را به جوشکار ارائه نکرد. جوشکاری با سوخت اکسیژن عصر جوشکاری مدرن را آغاز کرد و استانداردهای راندمان را که جوشکاران در آن زمان به آن عادت داشتند، از بین برد.
در جوش اکسی/استیلن اکسیژن خالص به جای هوا، برای افزایش دمای شعله استفاده می شود.
شعله استیلن/اکسیژن در حدود 3500 درجه سانتیگراد (6330 درجه فارنهایت) می سوزد.
جهت آشنایی با مراحل جوشکاری اکسی استیلن میتوانید مقاله صفر تا صد مراحل جوشکاری اکسی استیلن را در سایت ساپرا گاز مطالعه نمایید.
جوشکاری اکسی استیلن چگونه کار می کند؟
در جوشکاری اکسی استیلن از شعله ای با حرارت بالا و دمای بالا استفاده می شود که با سوزاندن گاز سوختی (معمولاً استیلن) مخلوط با اکسیژن خالص تولید می شود. مواد پایه با میله پرکننده با استفاده از شعله حاصل از ترکیب گاز سوخت اکسی از طریق نوک مشعل جوشکاری ذوب می شود (که معمولاً به آن جوشکاری مشعل اکسی استیلن می گویند). گاز سوخت و اکسیژن به نسبت های مناسب در داخل یک محفظه اختلاط در مشعل ترکیب می شوند.
گاز سوخت و گاز اکسیژن در سیلندرهای فولادی تحت فشار ذخیره می شوند. رگولاتورها در سیلندر فشار گاز را کاهش می دهند.گاز از طریق شیلنگ های انعطاف پذیر جریان می یابد و جوشکار جریان را از طریق مشعل کنترل می کند. سپس میله پرکننده با مواد پایه ذوب می شود. با این حال، ذوب دو قطعه فلز نیز بدون نیاز به میله پرکننده امکان پذیر است.
برای مشاهده تجهیزات جوشکاری اکسی استیلن می توانید مقاله صفر تا صد مراحل جوشکاری اکسی استیلن را مطالعه نمایید.
نکات و دستورالعمل های ایمنی جوش سال 2020
وقتی صحبت از جوشکاری می شود، ایمنی شخصی یک انتخاب نیست.
به عنوان یک جوشکار، هر تصمیمی که می گیرید باید با استانداردهای ایمنی تنظیم شده توسط سازمان هایی مانند موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) و اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) همخوانی داشته باشد.
ایمنی کلید داشتن یک حرفه طولانی و موفق در صنعت جوشکاری است.
آیا جوشکار بودن خطرناک است؟
هنگامی که دستورالعمل های ایمنی رعایت نمی شود، جوشکاری می تواند یک شغل خطرناک باشد.
اگر اقدامات ایمنی نادیده گرفته شود، جوشکار ممکن است با خطرات مختلفی از جمله قرار گرفتن در معرض دود و گازهای مضر، برق گرفتگی، آتش سوزی و انفجار و غیره مواجه شود.
آیا این قابل قبول است که یک آتش نشان بدون کلاه خود در دل آتش برود یا یک پزشک از پوشیدن دستکش در طول یک عمل جراحی حساس خودداری کند؟
البته که نه! به همین ترتیب، جوشکاران باید مجموعه ای از دستورالعمل ها را برای محافظت از خود و اطرافیان خود دنبال کنند.
چرا ایمنی جوشکاری بسیار مهم است؟
از آنجایی که جوشکاری خطرات بالقوه زیادی را به همراه دارد، برای جوشکاران بسیار مهم است که با انجام مراحل زیر ایمنی را رعایت کنند:
1) تجزیه و تحلیل محیط اطراف
2) استفاده از ابزار و تجهیزات به نحوی که در نظر گرفته شده است.
3) پیروی از تمام دستورالعمل های سازنده
4) حصول اطمینان از اینکه دیگران در حین کار آسیبی نمی بینند.
تصادفات اتفاق می افتد، اما می توان با داشتن درک درستی از کارهایی که باید هنگام کار در محیط جوشکاری انجام داد و چه کارهایی نباید انجام داد، از بسیاری از صدمات جلوگیری کرد.
قبل از شروع هر پروژه، جوشکاران باید زمان بگذارند تا مطمئن شوند که می دانند چگونه کار را به طور ایمن اجرا کنند. این مهمترین کاری است که آنها می توانند برای محافظت از خود و اطرافیانشان انجام دهند.
ایمنی کارگاه جوشکاری
خطراتی که باید از آن ها اجتناب کرد:
همانطور که گفته شد، جوشکاران با خطرات احتمالی مختلفی در محل کار مواجه هستند و ایمنی در جوشکاری ضروری است. برخی از رایج ترین خطرات احتمالی عبارتند از:
شوک الکتریکی
تخلیه ناگهانی برق به بدن انسان می تواند منجر به صدمات جدی و در برخی موارد حتی مرگ شود.
برق گرفتگی زمانی رخ می دهد که جوشکار دو جسم فلزی را که بین آنها ولتاژ وجود دارد، لمس کند و آنها را وارد مدار الکتریکی کند.
هر چه ولتاژ بیشتر باشد جریان بیشتر می شود که منجر به خطر بالاتری برای جوشکار می شود.
اگر چه گیره ها عایق بندی شده و الکترودها پوشش دار مانع برق گرفتگی می شود ولی در زمان تعویض الکترودهاخطر برق گرفتگی وجود دارد.
سیم اتصال بدنه برای ترانس ها اجباری است.
معمولا برای جلوگیری از خطر برق گرفتگی ولتاژ نباید از 36 ولت در محیط های خشک و 12 ولت در محیط های مرطوب تجاوز کند.
قرار گرفتن در معرض دود و گازها
دودهای جوشکاری حاوی انواع فلزات بالقوه مضر از جمله آلومینیوم، بریلیم، آرسنیک، منگنز و سرب هستند.گازهایی که حاوی نیتروژن، دی اکسید کربن، آرگون، مونوکسید کربن و هیدروژن فلوراید هستند نیز اغلب در حین جوشکاری تولید می شوند.
هنگامی که یک جوشکار بیش از حد در معرض این دودها و گازها قرار می گیرد، می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی مانند اختلال در گفتار و حرکت، بیماری تنفسی و حتی سرطان شود.
مهمترین منابع تولید دود جوشکاری عبارتنداز:
1) فلز پایه و فلز پوشاننده
2) رنگ و مواد پوشیده در سطح فلز
3) گازهای محافظ در جوشکاری
4) پروسه و مواد مصرفی
5) آلودگی های موجود در هوا
آسیب های جسمی
بدون استفاده از PPE (personal protective equipment)یا تجهیزات حفاظت شخصی مناسب، جوشکاران می‌توانند با انواع خطرات فیزیکی از جمله آسیب چشم، بریدگی، سوختگی یا حتی له شدن انگشتان دست و پا مواجه شوند.
این آسیب ها را باید جدی گرفت، زیرا در برخی موارد می توانند جوشکار را از کار بیکار کنند.
خطرات اشعه قوس الکتریکی
قوس الکتریکی علاوه بر نور مرئی دارای IR و UV می باشد که برای چشم خطرناک است.
فاصله نمی تواند نقش زیادی را در جلوگیری از عوارض جشمی آن داشته باشد مگر در فواصل بسیار زیاد.
برای جلوگیری از خطر اشعه عینک توصیه می شود.
این اشعه برای پوست بدن خطرناک است و سبب سوختگی بر روی پوست می شود.
استفاده از موانع سبک می تواند کمک زیادی برای جلوگیری از اثرات اشعه روی کارگران همجوار داشته باشد.
آتش سوزی و انفجار
قوس جوشکاری دماهای شدیدی ایجاد می کند و در صورت رعایت نکردن روش های ایمنی می تواند خطرات آتش سوزی و انفجار را ایجاد کند.
در حالی که خود قوس می تواند به دمای 10000 درجه فارنهایت برسد، شایع ترین علت آتش سوزی زمانی است که جرقه و پاشش با مواد قابل اشتعال در اطراف محل کار تماس می گیرد.
جوشکاری باید در جایی انجام گیرد که مصالح آتشگیر در آن نباشد.
باید قبل از شروع جوشکاری محیط به طور کامل بازرسی گردد که خطر حریق در آن وجود نداشته باشد.
لوله و مخازن موادآتش گیر باید قبل از جوشکاری تخلیه و تمیز گردد و حداقل امکان از آب پر شود.
در حالتی که در نزدیکی موادآتش زا جوشکاری صورت می گیرد باید دقت نمود که فلز ذوب شده با این مواد تماس پیدا نکند.
یک کارگر مجهز به آتش خاموش کن باید در محل جوشکاری وجود داشته باشد.
حداقل تا یک ساعت بعد از جوشکاری باید از محل بازدید به عمل آورد تا اطمینان پیدا نمود که در نقطه ای آتش پنهان در اثر جوشکاری ایجاد نگردیده باشد.
کمک جوشکار باید سرباره های ذوب را با چشم دنبال نماید تا اطمینان پیدا کند که سبب ایجاد آتش سوزی نمی شود.
11 قانون ایمنی جوشکاری که باید رعایت شود
بنابراین چگونه می توان از این خطرات جلوگیری کرد؟ در اینجا 11 نکته برای تمرین جوشکاری ایمن آورده شده است:
1.مطالعه ... و مطالعه بیشتر
موفق ترین جوشکاران روش های ایمنی را مانند کف دست خود می شناسند.
آن ها در مورد دستورالعمل های ایمنی هم توسط سازمان های ملی و هم شرکتی که در آن کار می کنند، آموزش می بینند، که به اطمینان از یک فضای کاری ایمن و سازنده برای همه کمک می کند.
همچنین برای جوشکاران مهم است که دستورالعمل های سازنده را قبل از کار با تجهیزات مرور کنند.
جوشکاران قبل از اینکه دستورالعمل های سازنده را برای عملکرد ایمن بخوانند و درک کنند، هرگز نباید تصور کنند که می دانند چگونه از یک قطعه تجهیزات استفاده کنند.
2.از خود در برابر دود و گازها محافظت کنید
قرار گرفتن در معرض دود و گازها را می توان با ایجاد تهویه مناسب در محل کار کنترل کرد.
برخی از کارفرمایان یک فن، یک سیستم خروج یا هود را برای حذف دود و گازها از منطقه ای که جوشکارها در آن کار می کنند ارائه می کنند.
در صورت لزوم، جوشکاران باید از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کنند تا از تنفس مواد مضر محافظت کنند. اگر زمانی احساس کردید که تنفس شما متوقف شده است، بلافاصله این مسئله را با سرپرست خود در میان بگذارید.
ایمنی در جوشکاری (تهویه مناسب)
ایمنی در جوشکاری (تهویه نا مناسب)
3.در برابر برق گرفتگی اقدامات احتیاطی را انجام دهید
برق گرفتگی یکی از مهمترین موضوعاتی است که جوشکاران باید در مورد آن آموزش ببینند، زیرا می تواند خطرات فوری و جدی ایجاد کند.
4. تجهیزات خود را بررسی کنید
یک جوشکار خوب همیشه قبل از استفاده از تجهیزات خود اطمینان حاصل می کند که به درستی کار می کند و کاملاً زمین(استوار) است.
حتی باتجربه ترین جوشکاران نیز باید به طور مرتب تجهیزات خود را از نظر ساییدگی و پارگی معمول، مانند سیم های فرسوده یا شلنگ های نشتی، بررسی کنند، زیرا این امر می تواند احتمال وقوع حادثه را افزایش دهد.
اگر قطعه ای از تجهیزات روز قبل به خوبی کار می کرد، تصور نکنید که هنوز در همان شرایط است. همیشه قبل از استفاده مجدد از آن یک بازرسی کامل انجام دهید. هرگز نمی توانید خیلی مطمئن باشید!
5.از بهم ریختگی پرهیز کنید
فضای کاری نامرتب یکی از شایع ترین علل آتش سوزی و انفجار جوشکاری است.
جرقه های ناشی از قوس جوش می توانند تا فاصله 35 فوتی پرواز کنند، بنابراین مهم است که فضای کار خود را پاک نگه دارید، به خصوص از هرگونه مواد قابل اشتعال.
به عنوان یک قانون کلی، همیشه منظم بمانید و همه چیز را در جای خود نگه دارید. فضای کاری شما فقط باید شامل ابزارها و تجهیزاتی باشد که برای آن پروژه خاص استفاده می کنید.
6. محیط خود را بشناسید
دانستن محل قرارگیری ابزارها و تجهیزات نه تنها کارایی شما را افزایش می دهد، بلکه برای ایمنی شما نیز حیاتی است.
به عنوان مثال، دانستن محل اعلام حریق، خروجی های اضطراری، کپسول های آتش نشانی، سطل های شن یا سایر تجهیزاتی که برای خاموش کردن شعله در صورت آتش سوزی نیاز دارید، مهم است.
7. لباس کار
پوشیدن لباس مناسب برای جوشکاران بسیار مهم است.
هر پوستی که در معرض آن قرار دارد در برابر اثرات مضر اشعه مادون قرمز و فرابنفش آسیب پذیر است. بنابراین جوشکاران باید همیشه از پوشش کامل آن اطمینان حاصل کنند.
علاوه بر این، سرآستین‌های شلوار، جیب‌ها یا هر لباس گشاد می‌توانند جرقه‌های پرنده را بگیرند، بنابراین مهم است که آنها را محکم نگه دارید.
پس چی باید بپوشی؟ جوشکاران باید لباس های مقاوم در برابر شعله با PPE (تجهیزات حفاظت شخصی) مناسب بپوشند که ما را به نقطه بعدی می رساند.
8. از PPE (تجهیزات حفاظت شخصی) مناسب استفاده کنید
انتخاب PPE مناسب برای این کار یکی از مهمترین تصمیماتی است که می توانید برای محافظت از خود به عنوان یک جوشکار بگیرید.
در اینجا نگاهی گذرا به انواع جوشکارهای PPE که باید استفاده کنند آورده شده است:
محافظ گوش:
اگر میانگین خوانش نویز بیش از 85 دسی بل برای هشت ساعت مداوم باشد، باید همیشه از محافظ شنوایی استفاده کنید.
محافظت از چشم و صورت:
این شامل عینک ایمنی، محافظ صورت و بسته به پروژه، کلاه ایمنی است. هنگام جوشکاری از لنز استفاده نکنید.حفاظت در برابر گرما و تشعشع:
جوشکاران برای محافظت از خود در برابر گرما و تشعشع باید از لباس های بیرونی مقاوم در برابر شعله، دستکش برای محافظت از دست ها و قسمت های زیرین بازوها و هود و عینک های جوشکاری استفاده کنند. هنگام جوشکاری از لباس های ساخته شده از الیاف مصنوعی استفاده نکنید.حفاظت از دود:
سیستم‌های استخراج دود و ماسک‌ها می‌توانند به محافظت از جوشکار در برابر قرار گرفتن در معرض بخارات مضر کمک کنند.حفاظت در برابر شوک الکتریکی:
جوشکارها علاوه بر رعایت نکات ایمنی در جوشکاری که در نکته شماره 3 ذکر شده است، باید برای محافظت از خود در برابر برق گرفتگی، لباس عایق بپوشند.محافظت از پا:
کفش‌های چرمی که در برابر جرقه و حرارت مقاوم هستند و بالای مچ پا را می‌پوشانند بهترین برای محافظت از پا هستند.انتهای شلوار باید داخل کفش قرار بگیرد.
9. از آسیب های استرسی اجتناب کنید
جوشکاری یک حرفه عملی است که بدون رعایت اقدامات احتیاطی مناسب می تواند منجر به آسیب شود.
به منظور محافظت از خود، همیشه تکنیک‌های ایمن را تمرین کنید و مطمئن شوید که روزتان را برای کشش و استراحت به بدنتان تقسیم کرده اید. این می تواند به جلوگیری از آسیب های استرس مکرر، که برخی از جوشکاران مستعد ابتلا به آن هستند، کمک کننده کند.
10.اجرای رویه های ایمنی
به عنوان یک جوشکار، مهم است که هنگام رعایت دستورالعمل های ایمنی، خود و اطرافیانتان را مسئول بدانید.
اگر نقض ایمنی مشاهده کردید، آن را گزارش کنید. این به نفع شما و کسانی است که با آنها یک فضای کاری مشترک دارید!
علاوه بر این، اگر زمانی در محل کار خود احساس ناامنی کردید، از صحبت کردن نترسید.
11. به یادگیری ادامه دهید
صنعت جوش به دلیل تکنولوژی دائما در حال تغییر و تحول است.
همانطور که تولید کنندگان تجهیزات جدید را منتشر می کنند و تکنیک های جدید به کار گرفته می شوند، مهم است که به طور مداوم خود را در مورد بهترین شیوه ها آموزش دهید. هم برای مهارت و هم ایمنی شما!
خلاصه ای از نکات و دستورالعمل های ایمنی در جوشکاری
1)از ابزارهای جوشکاری ناقص یا صدمه دیده به هیچ وجه استفاده نشود.
2)در موقع جوشکاری از لباس‌های عایق و کفش مخصوص با تخت لاستیکی و پنجه فلزی و دستکش چرمی مخصوص جوشکاری استفاده شود. جهت حفاظت کارگران از اشعه حاصل از سوختن گاز استیلن و اکسیژن از عینک دودی مخصوص جوشکاری استفاده شود.
3)از لوازم و لباس کار مناسب استفاده شود لباس کار جوشکار و ابزار و دستکش‌ها نباید آغشته به چربی و روغن باشند چرا که روغن به سرعت با گاز اکسیژن واکنش می دهد.
جهت مطالعه نکات ایمنی در استفاده از سیلندر مقاله ایمنی سیلندر را در سایت ساپرا گاز دنبال نمایید.
4)در هنگام کار در ارتفاع و محل های پر مخاطره از کمربند و تجهیزات مخصوص کار استفاده نمائید.
5)حتماً از شیر یک طرفه ایمنی گاز در مسیر مشعل تا کپسول‌ها استفاده نمایید.
6)شیرهای سیلندر را به درستی باز کنید. شیر سیلندر استیلن را بیش از سه چهارم دور باز نکنید تا در مواقع اضطراری به سرعت بسته شود. شیر مخزن اکسیژن را کاملا باز کنید. در حین جوشکاری یا برش، آچار شیر را در جای خود بگذارید.
7)در محیط جوشکاری مواد مشتعلی که از جای خود خارج نمی شوند باید با هر نوع مواد عایق پوشانده شوند.
8)شعله را با فندک مجاز روشن کنید. استفاده از کبریت برای روشن کردن مشعل انگشتان شما را بیش از حد به نوک سرپیک نزدیک می کند.
9)فشار عملیاتی را با دقت تنظیم کنید. هرگز ازگازاستیلن با فشار بیش از 15 psi استفاده نکنید. توصیه های سازنده را برای فشارهای کاری صحیح برای فلز جوش داده شده و اندازه نوک نازل مورد استفاده دنبال کنید.
10)اطمینان حاصل کنید که شیرهای برگشت جریان معکوس و فلاش گیرها روی خطوط اکسیژن و استیلن نصب شده باشند.
11)تا زمانی که شیرهای سیلندر بسته نشده اند، محل کار را ترک نکنید. قبل از اینکه کار خود را ترک کنید، مطمئن شوید که شیرهای های سیلندر بسته هستند و فشار از شیلنگ ها کم شده است.
12)ظروفی را که دارای مواد قابل اشتعال هستند جوش یا برش ندهید.
13)اتصالات را از نظر نشت گاز بررسی کنید. برای جلوگیری از آتش سوزی یا انفجار، از آب صابون برای بررسی نشتی اتصالات استفاده کنید.
14)شعله مشعل را با بستن شیر استیلن و سپس اکسیژن خاموش کنید.
15)پس از اتمام جوشکاری، شیرهای اصلی را ببندید، خطوط را تخلیه کنید و پیچ های تنظیم رگولاتور را باز کنید.
16)سیلندرها را در مکانی با تهویه مناسب و ترجیحاً در هوای آزاد نگهداری کنید.
17)هرگز اجازه ندهید شیلنگ ها با روغن، گریس یا کثیفی پوشانده شوند، زیرا چنین پوشش هایی می توانند قسمت های آسیب دیده را پنهان کنند.
18)شیلنگ ها باید قبل از اتصال به دسته مشعل بررسی شوند.
20)نوک سرپیک با ظرفیت بیش از حد برای تجهیزات می تواند باعث گرسنگی یا خفه شدن شعله شود. این موضوع باعث گرم شدن بیش از حد سر نازل می شود و ممکن است فلاش بک ایجاد شود.
22)مطمئن شوید که فلاش بک در جای خود قرار دارد. فلاش بک یک دستگاه شعله گیر خودکار است که نه تنها برای خاموش کردن شعله بلکه برای جلوگیری از رسیدن شعله به رگلاتور طراحی شده است.
شما می توانید نه تنها گاز استیلن بلکه مانومتر،پشت بند،مهره، سرپیک و سایر لوازم جوشکاری را از ساپراگاز بخواهید.
15)پس از اتمام جوشکاری، شیرهای اصلی را ببندید، خطوط را تخلیه کنید و پیچ های تنظیم رگولاتور را باز کنید.
16)سیلندرها را در مکانی با تهویه مناسب و ترجیحاً در هوای آزاد نگهداری کنید.
17)هرگز اجازه ندهید شیلنگ ها با روغن، گریس یا کثیفی پوشانده شوند، زیرا چنین پوشش هایی می توانند قسمت های آسیب دیده را پنهان کنند.
18)شیلنگ ها باید قبل از اتصال به دسته مشعل بررسی شوند.
19)سیلندرهای اکسیژن باید حداقل 3 متر دور از سیلندرهای گاز سوخت (سیلندر گاز استیلن) ذخیره شوند یا توسط یک مانع مقاوم در برابر آتش 30 دقیقه جدا شوند.
20)نوک سرپیک با ظرفیت بیش از حد برای تجهیزات می تواند باعث گرسنگی یا خفه شدن شعله شود. این موضوع باعث گرم شدن بیش از حد سر نازل می شود و ممکن است فلاش بک ایجاد شود.
21)اگر فلاش بک رخ داد (شعله ناپدید شد و/یا صدای خش خش شنیده شد، شعله در داخل نازل می سوزد)، فوراً شیر اکسیژن روی دسته مشعل را خاموش کنید. سپس، شیر سوخت (استیلن) را خاموش کنید، اجازه دهید نازل قبل از استفاده خنک شود.
22)مطمئن شوید که فلاش بک در جای خود قرار دارد. فلاش بک یک دستگاه شعله گیر خودکار است که نه تنها برای خاموش کردن شعله بلکه برای جلوگیری از رسیدن شعله به رگلاتور طراحی شده است.
شما می توانید نه تنها گاز استیلن بلکه مانومتر،پشت بند،مهره، سرپیک و سایر لوازم جوشکاری را از ساپراگاز بخواهید.
6 Comments
سلام.خیلی ممنون از اطلاعات مفیدتون
سلام.خواهش میکنم دوست عزیز.
مطلب کامل و آموزنده ای بود .
مرسی از شما
سلام دوست عزیز خیلی خوشحالیم از اینکه مطالب برای شما مفید بوده.
Saved as a favorite, I really like your blog!
Hello. remarkable job. I did not imagine this. This is a remarkable story. Thanks!